Ne kadar sıklıkla yüksek hükümet veya ciddi pozisyondaki insanlarla yürekten yürekten konuştunuz? Kendi tecrübesi, duyguları ve puanları ile sadece bir insanın büyük rütbesi için sallanmanın oldukça zor olduğunu kabul etmelisiniz.
Öyle oldu ki, Birleşik Arap Emirlikleri’nden ve komşu ülkelerden gelen diplomatlarla Emirlikler’deki tüm konuşmacılar, genellikle Ortadoğu politika konularını tartışmaya, ikili ticaret ve ekonomik işbirliğini kurmaya ve yurtdışındaki vatandaşların çıkarlarını korumaya başladık. Diplomatlar, karakteristik diplomasileriyle birlikte biyografi ve kariyer gelişimine ilişkin ders kitabı ayrıntılarını bildirdi. Bu noktada, genellikle birbirleriyle mutlu oldular - gazeteciler işi yaptı, elçiler ve yerel Rus basınının temsilcileriyle buluştukları konsolos aniden işe yarayacaktı.
Dubai'deki ve Rusya'daki yeni Rusya Federasyonu Başkonsolosu Sergey Alekseevich Krasnogor ile yaptığımız konuşma, bir şekilde hemen paten pistini kapattı ...
-Sergei Alekseevich, eğitim alanında uluslararası bir gazetecisiniz. Mesleği neden terk ettin?
- Evet, MGIMO Uluslararası Gazetecilik Fakültesinden mezun oldum. O zaman, mezunların bir kısmının Dışişleri Bakanlığına gönderilmeleri gerektiğine karar verildi ve öğrenciler arasında bu dağılımın en iyi olduğu kabul edildi. Kısacası, yerli Muskovit olmasa da, diplomatik hizmete girdiğimi vurguladım.
- Nerelisin?
- Ben Vyborg'luyum. Böyle bir şehir var ve bence, Finlandiya sınırındaki Karelya'da Rusya'da en dikkat çekici yerlerden biri. Bu arada, uzun süre diplomasiye gittim. Bir havacılık teknik okulundan mezun olduktan sonra, birkaç yıl polar havacılıkta çalıştı. Sonra MGIMO'ya girdi.
“Ve yine de neden gazetecilik değil?” Sonuçta, aynı zamanda prestijli ve hatta tehlikeli bir meslektir.
- Dediğim gibi oldu. Şimdi, açıkçası, pişman değilim. Bir dereceye kadar, diplomasi gazeteciliğe benzer. Genel olarak, gazetecilik ile ilgili olarak, şu anda, bana öyle geliyor ki, Sovyet gazeteciler ile modern yazı kardeşliğinin ayrı bir kısmı arasında bir çizgi çizmeye değer. Bize öğretildiğinde gazetecilik ciddi ve profesyoneldi. Sorumluluktan bahsediyorum. Bugün, benim görüşüme göre, bu meslek biraz değer kaybetti. İnsanlar istediklerini yazarlar. “Kızarmış gerçekler” peşinde bir şey yapmaya hazırlar, ve sonra gerçekliğe benzer bir şeyler yazıyorlar, ancak gerçekte olanları uzaktan yansıtıyorlar. Bu aynı zamanda dış politika meseleleri için de geçerlidir. Günümüz gazetecileri arasında dünyada, belirli bölgelerde ve ülkelerde gerçekleşen tarih, sosyoloji, ekonomik süreçleri her zaman anlamayan amatörler vardır. Bu arada, özellikle Orta Doğu'da çalışanlar, özellikle televizyon gazetecileri için geçerli değildir. Gerçekten de bir meslek lisesinin tüm gereksinimlerini karşılıyorlar.
- Tamamen eğitim kalitesiyle mi ilgili?
- Aksine, şimdi eğitim olarak adlandırılan şeye yaklaşıyor. Bir zamanlar çok ciddi bir okul vardı. Eğer bir kişi dış politika meseleleriyle uğraştıysa, o zaman, bir kural olarak, belirli bir bölge tarafından yönlendirildi. “Amerikancılar” - kesinlikle çarpıcı “Sinistler” ve Avrupa ülkeleri tarafından yönlendirilenler vardı. Orta Doğu bölgesini inceleyen oryantalistler genellikle elit olarak kabul edildi. Bölgelerimizde çalışmak, insanlarla tanışmak, onlarla konuşmak, devam eden süreçleri anlamak, analiz etmek, durumu tahmin etmek ve olayların gidişatını güvenilir bir şekilde ifade etmek için hepimiz çok ciddi bir eğitim aldık. daha sonra ülkemiz tarafından gerçekleştirildi.
Şimdi, bu arada, Sovyet zamanlarında var olan genel hattın avantajları ve dezavantajları hakkında uzun zamandan söz edilebilir. Ancak, herhangi bir durumda, hiç kimse bir tıkaç yazma veya söyleme girişiminde bulunmadı. Farklı görüşler, taze düşünceler ve fikirlerin önemli ve gerekli olduğunu iddia etmiyorum. Ancak, bugün bir gazetecinin mesleği, aslında, bir şovmen mesleğine dönüşmüştür. Saygın bir halkı başka neler eğlendirir? Beni üzen bu.
Bazen TV yayıncıları veya muhabirler şunu söyleyecektir: Bunları nereden aldıklarını merak ediyorsunuzdur. Bu nedenle bugün medyanın güvenilirliği kayboluyor. Ve nasıl diyorlar? Bugün, canavarca Rusça konuşan bir nesil insan büyüdü. Ancak 2007, Rus dilinin yılı ilan edildi.
- Belki de bu, Rusların bir veya birkaç yabancı dili konuşma isteğinden geliyor?
- Nesin sen. Bir yabancı dil, hatta birkaçı bile anadilinizi iyi bilmeden öğrenilemez. Karıma sor. O benim Arapça öğretmenim ve bu dili dünyanın en zenginlerinden biri olarak görüyor. Kendimi Arapça ve İngilizce bilmekteyim. Fakat Rusça'nın yerini ne alabilir? Elbette, çalıştığım ülkelerde, onlarla anadillerinde konuştuğumda insanlar her zaman memnun oldular ve bunu saklamam, bu muhatapla hızlı bir şekilde iletişim kurulmasına katkıda bulundu. Ama seninle Rusça konuşuyoruz.
Geçenlerde, bir zamanlar Rus üniversitelerinden birinde eğitim görmüş olan bir Arap'ın bana Rus dilinin erdemleri ve zenginliklerini anlattığı bir resepsiyona katıldım. Ona göre, Rus dili, anadili olan Arapça'dan çok daha yönlü. Tabii ki, her dilin saygıya değer olmasına rağmen. Ve daha da fazlası, Arapça. Sonuçta, bu medeniyet, tarih, gelenekler.
- Haydi, Dubai’de ve kuzey emirliklerde Rusya’nın Başkonsolosu olarak çalışmalarınızın başlangıcı hakkında biraz konuşalım. Bu arada, başkonsolosluğa geldiğiniz zaman telefon konuşmalarına cevap vermeye başladıklarını ve sadece çalışmalarını bir telesekreter yardımı ile bildirmediklerini hemen not etmek istiyoruz. Bunu başarılarınızın listesine koyduk. Rusya vatandaşlarını başka neler bekliyor?
- İlk yeniliğimizi kutladığınız için teşekkür ederiz. Bir sürü olacağına söz veriyorum. Vatandaşlarımız için, kulağa ne kadar baskın gelirse baksın, Başkonsolosluğun burada ve onlar için çalıştığını bilmek önemlidir.
Başkonsolosluğun vize, pasaport, evlenme ve çocuk sahibi olma gibi doğrudan görevleri hakkında yüzlerce kez konuşmak istemem. Bu görevde olmak, Emirlik'te yaşayan Rusları bir şekilde birleştirmeyi denemek istiyorum. Böylece herkes suç vermeyecek devasa bir ülkenin parçasını hissediyor. Başkonsolosluğu için yeni bir bina arıyorum, vatandaşlarımız için daha geniş ve daha rahat.
İdeal olarak, Ruslar birbirleriyle buluşabilecekleri, bazı sorunları tartışabilecekleri veya iş ya da yaşamda ortak bir zemin bulabilecekleri bir merkeze ya da kulübe ihtiyaç duyuyorlar. Ayrıca, Birleşik Arap Emirlikleri'nde uzun süredir yaşayan ve bu tür bir girişime gerçekten katkıda bulunabilecek kişilerle bunun hakkında konuşmayı planlıyorum. Umarım Moskova bize bu konuda yardımcı olabilir.
Tahminlere göre, Rus diasporası ("sömürge" kelimesini gerçekten sevmiyorum) yaklaşık on bin kişiden oluşuyor. Herkesin birbirini tanımadığından eminim. Yurttaşlarımızdan bazıları konserlerde, Rus sanatçılarının turlarında, sergilerinde ve Ortodoks servislerinde iletişim kurar. Ama bu çok az.
Rus işadamlarıyla, Emirlik'teki Kuzey Kafkas diasporasının temsilcileriyle ve gazetecilerle görüşmeyi çok istedim. Şimdi seninle konuşuyorum Birlikte güç biziz ve çok şey başarabiliriz. Tabii ki, ülkeye gelen turistlerin ve ziyaretçilerin ve sakinlerinin her zaman konsolosluğa kayıt olmasını istiyorum. Şahsen özür dilerim bu prosedür zorunlu değildir.
- Birçok kişi yetkililerin onlar hakkında bilgi sahibi olmasını istemiyor.
- Saçmalama. Mali bir otorite değiliz ve nerede olması gerektiğini kimseye bildirmeyeceğiz. Bu zamanlar çoktan gitti. Ancak vatandaşlarımıza bildirimde bulunabilir ve sorunlardan kaçınmalarına yardımcı olabiliriz. BAE’ye iş arayan genç bir kadının gelmesi, bağlanması, “işverenlerin” pasaportunu ondan alması ve ardından mağdur parmaklıklar ardında bir durum olduğunu hayal edin. Yerel yetkililer Başkonsolosluğu çağırıyor. Hapse gireceğiz ve “genç bayan” kelimesini Rusya’dan almalıyız. Daha sonra kimliğini ve vatandaşlığını oluşturmak için ikamet yerinde çok sayıda soruşturma yapıyoruz. Ve örneğin Rus değil, Belarus veya Ukraynalı olabilir. Nasıl çözülür? Fakat eğer verileri konsolosluktaysa, ilk adı, patronik ve soyadı ile Rus vatandaşı olduğunu zaten biliyorduk.
Başka ilginç bir soru var. Bize okulda ve evde yabancı bir amcaya veya teyzeye güvenmememiz ve istedikleri yerde onları takip etmememiz gerektiğini öğretmiyorlar mı? Ancak, hızlı para kazanma arzusu sağduyuya üstün geliyor gibi görünüyor. Buradan çıkıyor: Bir yönetici olacağım, ama içine girdiğim şeyi alıyorum. Bu nedenle, yasal olarak BAE'de çalışmaya gönderme hakları verilen Rus işverenlerinin lisanslarını da tanımak istiyorum. Bir kelimeyle, bu konudaki düzeni geri yüklemeye çalışın.
Ve turistlerle birlikte, belgelerin kaybı veya çalınması gibi farklı olaylar ve sık sık düştüğü diğer olaylar vardır. Batılı bir turist, bir telefon ve yurtdışındaki ülkesinin konsolosluğu ve elçiliğinin adresini alana kadar burnunu ülke dışına çıkarmayacak. Şimdiye kadar, bu burada çok yaygın değil.
- Yani Birleşik Arap Emirlikleri'nde yaşayan ve çalışan Rus vatandaşlarının evlerine gelince konsolosluğa gitmelerini istiyor musunuz?
-Ben istiyorum. Ve gerekli olduğunu düşünüyorum.
Yurtdışındaki yurttaşlar birbirine bağlı kalmalı. Belki kendimi tekrarlayacağım, ama hepimiz buradaki büyük ülkemizi temsil ediyoruz. Vatandaşlarımızın Rus Başkonsolosluğu'nun burada olduğunu bilmesi gerektiğini ve yurtdışındaki yurttaşlarımızın hayatında ortaya çıkan birçok sorunu çözebileceğini düşünüyorum. Ve sonuçta, bizi sadece bir şey olduğunda hatırlıyorlar. Doğru, burada Rusların çıkarlarına karşı ayakta duruyoruz. Ancak burada yaşayan Ruslar çok şey yapabilir ve kendi ülkelerinin iyiliği için yapmalıdırlar. Bu hatırlanmalı. Ve bize gelen herkese yardım etmeye hazırız. Her işte, “geri bildirim” ve özellikle de Başkonsolosluğun faaliyetlerinde önemlidir. Burada yaşayan, farklı seviyelerde çözebileceğimiz insanların sorunlarını bileceğiz. Ve sonra herkes, evden bile uzakta, çok daha iyi ve daha rahat olacak.
Elena Olkhovskaya
